Ο μοριακός έλεγχος για τα Χλαμύδια της ψιττάκωσης, χρησιμοποιείται για την γρήγορη και με μεγάλη ακρίβεια εργαστηριακή διάγνωση των λοιμώξεων από τους συγκεκριμένους μικροοργανισμούς.

Τα μέλη της οικογένειας Chlamydiaceae είναι μικροί, μη κινητοί, Gram αρνητικοί, υποχρεωτικά ενδοκυττάριοι οργανισμοί που αναπτύσσονται στο κυτταρόπλασμα των κυττάρων-ξενιστών. Δύο γένη χλαμυδίων έχουν κλινική σημασία για τον άνθρωπο, το γένος Chlamydia το οποίο περιλαμβάνει το είδος Chlamydia trachomatis, και το γένος Chlamydophila το οποίο περιλαμβάνει τα είδη Chlamydophila pneumoniae και Chlamydophila psittaci. Αυτοί οι οργανισμοί έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τα μικρόβια και είναι ευαίσθητα σε θεραπεία με αντιβιοτικά ενώ μοιάζουν και με τους ιούς, απαιτώντας ζωντανά κύτταρα για τον πολλαπλασιασμό τους.

Ο κύκλος ζωής των χλαμυδίων μπορεί να διαιρεθεί σε δυο ξεχωριστές φάσεις: μια εξωκυτταρική φάση, κατά την οποία δεν πολλαπλασιάζονται και είναι μολυσματικά και μια υποχρεωτικά ενδοκυττάρια φάση, κατά την οποία πολλαπλασιάζονται και είναι μη μολυσματικά. Η μολυσματική μορφή ή στοιχειώδες σωμάτιο, προσκολλάται στην κυτταρική μεμβράνη και εισέρχεται στο κύτταρο μέσω ενός φαγοσώματος. Μετά την είσοδο τους στα κύτταρα, το στοιχειώδες σωμάτιο αναδιοργανώνεται σε δικτυωτά σωμάτια (σχηματίζοντας έγκλειστα) και αρχίζει ο πολλαπλασιασμός τους. Μετά από 18 έως 24 ώρες, τα δικτυωτά σωμάτια συμπυκνώνονται για να σχηματίσουν τα στοιχειώδη σωμάτια. Αυτά τα νέα στοιχειώδη σωμάτια απελευθερώνονται, ξεκινώντας ένα νέο κύκλο μόλυνσης.

Τα Chlamydophila psittaci (παλαιότερα ονομαζόταν Chlamydia psittaci) είναι ο αιτιολογικός παράγοντας της ψιττάκωσης, μιας νόσου που χαρακτηρίζεται από πνευμονία (άτυπη), κεφαλαλγία και ηπατοσπληνομεγαλία. Η ψιττάκωση μεταδίδεται από μολυσμένα πτηνά μέσω των εκκριμάτων τους, κυρίως μέσω των κοπράνων. Οι εργαστηριακές εξετάσεις αίματος στους πάσχοντες συνήθως δείχνουν λευκοπενία, θρομβοπενία και αυξημένα ηπατικά ένζυμα.