Η μέτρηση των αντισωμάτων έναντι του αντιγόνου e του ιού της ηπατίτιδας Β (HBeAb) χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της μολυσματικότητας των φορέων του ιού της ηπατίτιδας Β, για την παρακολούθηση της κατάστασης των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β και για την παρακολούθηση της αντίδρασης των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β που λαμβάνουν αντι-ιική θεραπεία.

Ο ιός της ηπατίτιδας Β (HBV), έχει μια περίοδο επώασης από 6 έως 23 εβδομάδες (μέσος όρος 17 εβδομάδες). Μεταδίδεται κυρίως με το αίμα και ορισμένες εκκρίσεις του σώματος. Η ηπατίτιδα Β μπορεί να μεταδοθεί και μέσω της χρήσης μολυσμένων βελονών. Αυτή η μορφή ηπατίτιδας είναι πιο σοβαρή από την ηπατίτιδα Α. Προκαλεί βλάβη των ηπατικών κυττάρων και μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση και καρκίνο του ήπατος. Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση ιντερφερόνης και αντιιικών φαρμάκων σε μια προσπάθεια να ελεγχθεί ο πολλαπλασιασμός του ιού. Ο εμβολιασμός για τον HBV παρέχει προστασία για 20 και πλέον χρόνια.

Ο ιός της ηπατίτιδας Β αποτελείται από ένα εξωτερικό περίβλημα που περιβάλλει έναν εσωτερικό «πυρήνα». Το εξωτερικό περίβλημα περιέχει μια πρωτεΐνη που ονομάζεται αντιγόνο επιφανείας ηπατίτιδας Β (HBsAg) ή αυστραλιανό αντιγόνο. Ο εσωτερικός πυρήνας περιέχει το αντιγόνο πυρήνα της ηπατίτιδας Β (HBcAg). Ο εσωτερικός πυρήνας περιέχει επίσης μια ακόμη πρωτεΐνη που ονομάζεται αντιγόνο e (HBeAg). Ο ανθρώπινος οργανισμός αντιδρά στην παρουσία αυτών των αντιγόνων με την παραγωγή αντισωμάτων εναντίον τους. Έτσι, ο εργαστηριακός έλεγχος περιλαμβάνει εξετάσεις για την παρουσία των αντιγόνων καθώς και των αντισωμάτων (HBsAb, HBcAb και HBeAb).