Η μέτρηση των IgM αντισωμάτων έναντι του ιού Zika χρησιμοποιείται στη διάγνωση της νόσου.

Ο ιός Zika είναι μέλος της οικογένειας Flaviviridae και μεταδίδεται στον άνθρωπο από κουνούπια. Εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην Ουγκάντα το 1947 και παρέμεινε σχετικά ασαφής μέχρι που εμφανίστηκε ένα σημαντικό ξέσπασμα το 2015-2016, κυρίως στην Αμερική. Ο ιός μεταδίδεται κυρίως από τα κουνούπια του γένους Aedes, ιδιαίτερα τα κουνούπια των ειδών Aedes aegypti και Aedes albopictus.

Αιτίες και μετάδοση: Ο ιός Zika μεταδίδεται κυρίως στον άνθρωπο μέσω του τσιμπήματος μολυσμένων κουνουπιών του γένους Aedes. Αυτά τα κουνούπια είναι επίσης υπεύθυνα για τη μετάδοση και άλλων ιών όπως ο δάγκειος πυρετός και ο ιός chikungunya. Ο ιός μπορεί επίσης να μεταδοθεί μέσω της σεξουαλικής επαφής, από μια έγκυο γυναίκα στο έμβρυο της και μέσω μεταγγίσεων αίματος.

Συμπτώματα: Πολλοί άνθρωποι που μολύνοται από τον ιό Ζίκα δεν παρουσιάζουν συμπτώματα ή τα συμπτώματα είναι ήπια και αυτοπεριοριζόμενα. Όταν εμφανιστούν συμπτώματα, συνήθως εμφανίζονται μέσα σε λίγες ημέρες έως μία εβδομάδα μετά τη μόλυνση και μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Πυρετός: Ήπιος έως μέτριος πυρετός.
• Εξάνθημα: Δερματικό εξάνθημα, συχνά με μικρές κόκκινες κηλίδες.
• Πόνος στις αρθρώσεις: Πόνος στις αρθρώσεις, ιδιαίτερα στους καρπούς, τα γόνατα και τους αστραγάλους.
• Επιπεφυκίτιδα: Ερυθρότητα και ερεθισμός των ματιών.
• Μυϊκός πόνος: Μπορεί επίσης να εμφανιστούν μυϊκοί πόνοι και πονοκέφαλοι.

Τα συμπτώματα συνήθως διαρκούν από μερικές ημέρες έως μία εβδομάδα. Οι σοβαρές επιπλοκές είναι σπάνιες στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά η λοίμωξη από τον ιό Ζίκα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές ανωμαλίες στο αναπτυσσόμενο έμβρυο, ιδιαίτερα μικροκεφαλία (ασυνήθιστα μικρό κεφάλι και εγκέφαλο) και άλλες νευρολογικές επιπλοκές.