Η μέτρηση της εθοσουξιμίδης χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση των επιπέδων του φαρμάκου στον οργανισμό κατά τη διάρκεια της θεραπείας, τον έλεγχο της συμμόρφωσης του ασθενούς καθώς και για τον έλεγχο πιθανής τοξικότητας από το φάρμακο.

Η εθοσουξιμίδη ή αιθοσουξιμίδη (Ehosuximide, Zarontin) χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των αφαιρετικών (petit mal) επιληπτικών κρίσεων, αν και βαλπροϊκό οξύ χρησιμοποιείται συχνότερα για την κατάσταση αυτή. Η εθοσουξιμίδη απορροφάται πλήρως από το γαστρεντερικό σωλήνα, φθάνοντας τη μέγιστη συγκέντρωση της στο πλάσμα σε 1 έως 7 ώρες. Περίπου 10-20% του φαρμάκου απεκκρίνεται αμετάβλητο στα ούρα ενώ το υπόλοιπο μεταβολίζεται από τα ηπατικά ένζυμα. Ο χρόνος ημίσειας ζωής της εθοσουξιμίδης είναι 40 έως 50 ώρες ενώ ένα μικρό μόνο ποσοστό κυκλοφορεί στο αίμα συνδεδεμένο με τις πρωτεΐνες.

Η εθοσουξιμίδη εμφανίζει τοξικότητα όμοια με αυτή των βαρβιτουρικών που χαρακτηρίζεται από καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος και αναπνευστική καταστολή, ναυτία και έμετο όταν τα επίπεδά της στο αίμα είναι > 150 μg/mL.