Η μέτρηση της γ-γλουταμυλτρανσφεράσης χρησιμοποιείται στη διάγνωση και την παρακολούθηση των ηπατοχολικών νοσημάτων και αποτελεί μέχρι σήμερα τον πιο ευαίσθητο ενζυμικό δείκτη για τα ηπατικά νοσήματα. Η μέτρηση της γ-γλουταμυλτρανσφεράσης χρησιμοποιείται ακόμη για την εργαστηριακή διαφορική διάγνωση των αυξήσεων της αλκαλικής φωσφατάσης. Αν η αύξηση οφείλεται σε οστική νόσο, η γ-γλουταμιλτρανσφεράση είναι φυσιολογική, ενώ αν η αύξηση της αλκαλικής φωσφατάσης οφείλεται σε ηπατοχολική νόσο, η γ-γλουταμιλτρανσφεράση είναι αυξημένη.

Η γ-γλουταμυλτρανσφεράση (γ-GT) είναι ένα ένζυμο που βρίσκεται κυρίως στα χοληφόρα και στο ήπαρ και σε μικρότερο βαθμό στην καρδιά, στους νεφρούς, στο πάγκρεας, στον εγκέφαλο, στους σιελογόνους αδένες, στον προστάτη και στον σπλήνα. Η λειτουργία της γ-γλουταμυλτρανσφεράσης έχει σχέση με τη μεταφορά των αμινοξέων διαμέσου των κυτταρικών μεμβρανών. Η γGT συχνά μετράται σε συνδυασμό με την αλκαλική φωσφατάση (ALP) για να προσδιοριστεί αν η ALP αυξάνεται λόγω ηπατικής νόσου. Ενώ η ALP μπορεί να αυξηθεί είτε σε ηπατοχολικές είτε σε οστικές διαταραχές, η γGT αυξάνεται μόνο στις ηπατοχολικές διαταραχές. Η γ-GT είναι πιο ευαίσθητη από την ALP, τις τρανσαμινάσες (SGOT και SGPT) και την αμινοπεπτιδάση της λευκίνης, στην ανίχνευση του αποφρακτικού ικτέρου, στην χολαγγειίτιδα και στην χολοκυστίτιδα.

Η μεγάλη κατανάλωση κρέατος και η χαμηλή κατανάλωση φρούτων μπορεί να αυξήσει τις τιμές της γ-GT στον ορό.